یش ازیک قرن است ترانه ای برلب کردهای خراسان گل کرده است .ازدرون چشمه دل ها، جوشیدن گرفته است .بانمناکی دیدگان برغربت گونه ها فروغلتیده است وگاه به بغضی گلوگیربدل شده وآسمان دلی سخت بارانده است .
ترانه ای که درآن آرمان وحسرتی بلندخفته است .ترانه سردارعیوض خان ترانه روح ناآرامی که کالبدمردی رابه تپش درآوردوراهی ستیغ قله هایش ساخت تاعزت ایران راپاس دارد.
ترانه سردارعیوض ریشه درتاریخ دارد.تاریخی که اندوه بلنداین مبارزو همرهان وهمراهان اورا برسینه کاغذکه به پهنداشت دل مردمی ساده وصمیمی مرورمی کند.
ترانه سردارعیوض به زمان واگذاری شهرزیبای فیروزه به روسها باز می گردد.آن زمان که
